Δεν θα είναι μόνο μούσα του Παπακαλιάτη στο Maestro - Το επόμενο βήμα της Κλέλιας Ανδριολάτου

Μπορεί να την είχαμε δει και σε άλλο πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεόραση παλαιότερα (δείτε εδώ μέσα από ποια δημοφιλή σειρά την πρωτογνωρίσαμε), αλλά έχει κατακτήσει τις καρδιές όλου του τηλεοπτικού κοινού στον ρόλο που έχει αυτή την σεζόν στο Maestro!

O λόγος για την ταλαντούχα και λαμπερή Κλέλια Ανδριολάτου, (δείτε εδώ το πρόβλημα που ταλαιπωρεί την ηθοποιό εδώ και δύο χρόνια) η οποία από το πρώτο κιόλας επεισόδιο της σειράς έχει αποθεωθεί από τo κοινό, και οι κριτικές που έχει λάβει μιλούν για ένα εξαιρετικά ταλαντούχο άτομο που έχει να δώσει πολλά ακόμα στην υποκριτική, καθώς τώρα είναι μόνο η αρχή!

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Μαύρο Ρόδο: Σούπερ αποκλειστικό - Ο Στέλιος έξαλλος με τη σχέση Αλεξίας και Βίκου

Το επόμενο βήμα της Κλέλιας Ανδριολάτου μετά το Maestro

Η νεαρή ηθοποιός εκτός λοιπόν από το Maestro, αυτή την σεζόν πρωταγωνιστεί κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στην παράσταση Μοτέλ, η οποία ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν. Εκεί υποδύεται έναν τελείως διαφορετικό από τον τηλεοπτικό της ρόλο, μια γυναίκα μυστήριο, σε μία υπόθεση που περιστρέφεται γύρω από μια γυναίκα η οποία δολοφονείται στο δωμάτιο ενός Μοτέλ, βγάζοντας στην επιφάνεια βαθιά κρυμμένα μυστικά.

Η σκηνή που δεν θα ξεχάσει ποτέ από το Maestro

Μία ιδιαίτερα εξομολογητική συνέντευξη έδωσε η νέα μούσα του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, η Κλέλια Ανδριολάτου, στο περιοδικό Gala και μίλησε εκτενώς για την συμμετοχή της στην μία εκ των αγαπημένων σειρών για αυτή τη σεζόν (η οποία πήρε το πράσινο φως για την δεύτερη σεζόν), στο Maestro.

Η ταλαντούχα ηθοποιός, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη σκηνή που της έχει χαραχτεί περισσότερο στη μνήμη, σε αυτήν που δεν θα ξεχάσει ποτέ και δεν θα την βγάλει από το μυαλό της!

«Ήταν όλες οι μέρες μία και μία. Αριστουργηματικές. Στο τελευταίο επεισόδιο πραγματοποιείται το φεστιβάλ που έχει να έρθει αν στήσει ο Ορέστης. Ήταν μια στιγμή που ήμασταν όλοι οι ηθοποιοί μέσα σε βάρκες, ήταν σούρουπο, υπήρχαν μικρά φωτάκια στα βαρκάκια κι η Χάρις Αλεξίου ακουγόταν να τραγουδά σε όλο το νησί. Ερχόταν η κάμερα και δεν μπορούσαμε να παίξουμε γιατί κλαίγαμε με λυγμούς. Νιώθαμε την απεραντοσύνη, ένα άνοιγμα στην καρδιά. Ήταν σαν παραμύθι.» είπε χαρακτηριστικά...