Maestro: «Κλαίγαμε με λυγμούς, δεν μπορούσαμε...» - Η σκηνή που δεν θα ξεχάσει ποτέ η Κλέλια Ανδριολάτου

Μία ιδιαίτερα εξομολογητική συνέντευξη έδωσε η νέα μούσα του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, η Κλέλια Ανδριολάτου, στο περιοδικό Gala και μίλησε εκτενώς για την συμμετοχή της στην μία εκ των αγαπημένων σειρών για αυτή τη σεζόν (η οποία πήρε το πράσινο φως για την δεύτερη σεζόν), στο Maestro.

Η ταλαντούχα ηθοποιός, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη σκηνή που της έχει χαραχτεί περισσότερο στη μνήμη, σε αυτήν που δεν θα ξεχάσει ποτέ και δεν θα την βγάλει από το μυαλό της!

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Μαύρο Ρόδο: Σούπερ αποκλειστικό - Ο Στέλιος έξαλλος με τη σχέση Αλεξίας και Βίκου

Η εξομολόγηση της Κλέλιας Ανδριολάτου για το Maestro

«Ήταν όλες οι μέρες μία και μία. Αριστουργηματικές. Στο τελευταίο επεισόδιο πραγματοποιείται το φεστιβάλ που έχει να έρθει αν στήσει ο Ορέστης. Ήταν μια στιγμή που ήμασταν όλοι οι ηθοποιοί μέσα σε βάρκες, ήταν σούρουπο, υπήρχαν μικρά φωτάκια στα βαρκάκια κι η Χάρις Αλεξίου ακουγόταν να τραγουδά σε όλο το νησί. Ερχόταν η κάμερα και δεν μπορούσαμε να παίξουμε γιατί κλαίγαμε με λυγμούς. Νιώθαμε την απεραντοσύνη, ένα άνοιγμα στην καρδιά. Ήταν σαν παραμύθι.» είπε χαρακτηριστικά...

Το πρόβλημα που την ταλαιπωρεί τα τελευταία 2 χρόνια

Η Κλέλια Ανδριολάτου, γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου του 1996 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην Καλαμαριά, ενώ έχει καταγωγή και από το Κατάκολο Ηλείας. Η πρώτη της δουλειά στον χώρο του μόντελινγκ, ήρθε το 2010 όταν ήταν 14 ετών και ήδη από τότε φαινόταν πως το μέλλον της επιφύλασσε τα καλύτερα.

Η ίδια στο περιοδικό Gala μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σε έναν τραυματισμό που είχε πριν από δύο χρόνια, ο οποίος την ταλαιπωρεί μέχρι και σήμερα.

Έχεις κάποια καθημερινή ιεροτελεστία;

Απολαμβάνω πολύ όταν ξεκινά η μέρα μου ή όταν τελειώνω τη δουλειά μου να πάρω το χρόνο μου και να κάνω το μπάνιο μου, να βάλω τις κρέμες μου, να έχω μια ώρα που φροντίζω το σώμα μου. Από τότε που είχα έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό, που ακόμα ταλαιπωρεί την καθημερινότητά μου, προσπαθώ να βρίσκω χρόνο να ακούω το σώμα μου και να το φροντίζω.

Τι τραυματισμός ήταν αυτός;

Έπαθα εξάρθρωση επιγονατίδας και τα τελευταία δύο χρόνια έχω περάσει δύσκολα. Ήμασταν στην καραντίνα όταν το έπαθα. Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή, την οποία πληρώνω ακόμα και τώρα. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι μου μιλά το σώμα μου και δεν το καθοδηγώ εγώ. Με ξεπέρασε. Κι έχω μάθει πάρα πολλά μέσα από αυτό.

Ένιωσες πρώτη φορά τρωτή;

Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μου συμβεί κάτι τέτοιο. Αλλά ούτε το βάζω κάτω, ούτε σταματώ να χορεύω, απλά την επόμενη ημέρα θα είμαι πιο ήσυχη.