Maestro: Είναι αρκετά ενεργή στα social - Η φωτογραφία που ανήρτησε η Χάρις Αλεξίου από τα γυρίσματα στους Παξούς

Αυτή την σεζόν με την συμμετοχή της στο Maestro, η Χάρις Αλεξίου είναι πραγματικά για όλους μία αποκάλυψη, καθώς έχει τεράστιο υποκριτικό ταλέντο, το οποίο δεν έχει αφήσει κανείς ασχολίαστο! Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο στο οποίο είδαμε την σπουδαία ερμηνεύτρια, τα σχόλια που λαμβάνει είναι αποθεωτικά από το τηλεοπτικό κοινό (δείτε εδώ τα απίστευτα σχόλια των χρηστών του Twitter) το οποίο δεν χάνει ούτε ένα επεισόδιο.

Μετά το τρίτο λοιπόν επεισόδιο της σειράς την Πέμπτη 3/11, μας χάρισε μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές μέχρι στιγμής, όταν είδαμε να χάνει τον μεγάλο της έρωτα, τον έναν και μοναδικό που την σημάδεψε στην ζωή της, τον Διονύση!

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Μαύρο Ρόδο: Σούπερ αποκλειστικό - Ο Στέλιος έξαλλος με τη σχέση Αλεξίας και Βίκου

Η ανάρτηση της Χάρις Αλεξίου και η επική λεζάντα

Με πολύ χιούμορ λοιπόν, ανέβασε μία φωτογραφία από το γύρισμα του επεισοδίου στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, όπου και μέσα σε βαθιά οδύνη είναι στην κηδεία του. Στην φωτογραφία απεικονίζεται ο Παπακαλιάτης ν της δίνει κάποιες οδηγίες ενώ πέφτει στην αγκαλιά της κόρης της.

«Αχ, τι άσχημη που είσαι όταν κλαις» έγραψε χαρακτηριστικά, με φανερό αυτοσαρκασμό για την σκηνή της.

H σκηνή που θα λυγίσει τους πάντες με την ερμηνεία της

Μία ιδιαίτερα εξομολογητική συνέντευξη έδωσε η νέα μούσα του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, η Κλέλια Ανδριολάτου, στο περιοδικό Gala και μίλησε εκτενώς για την συμμετοχή της στην μία εκ των αγαπημένων σειρών για αυτή τη σεζόν (η οποία πήρε το πράσινο φως για την δεύτερη σεζόν), στο Maestro.

Η ταλαντούχα ηθοποιός, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη σκηνή που της έχει χαραχτεί περισσότερο στη μνήμη, σε αυτήν που δεν θα ξεχάσει ποτέ και δεν θα την βγάλει από το μυαλό της!

«Ήταν όλες οι μέρες μία και μία. Αριστουργηματικές. Στο τελευταίο επεισόδιο πραγματοποιείται το φεστιβάλ που έχει να έρθει αν στήσει ο Ορέστης. Ήταν μια στιγμή που ήμασταν όλοι οι ηθοποιοί μέσα σε βάρκες, ήταν σούρουπο, υπήρχαν μικρά φωτάκια στα βαρκάκια κι η Χάρις Αλεξίου ακουγόταν να τραγουδά σε όλο το νησί. Ερχόταν η κάμερα και δεν μπορούσαμε να παίξουμε γιατί κλαίγαμε με λυγμούς. Νιώθαμε την απεραντοσύνη, ένα άνοιγμα στην καρδιά. Ήταν σαν παραμύθι.» είπε χαρακτηριστικά...