Από Στέλλα Μούτσιου

Στην κάμερα του Happy Day μίλησαν μετά την ανακοίνωση της πρεμιέρας για το Κόκκινο Ποτάμι, ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης και η πρωταγωνίστρια Αναστασία Παντούση, κατά την avant πρεμιέρα που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης 28/9.

Η ηθοποιός αναφέρθηκε στον ρόλο της, τον οποίο έχει αγαπήσει, διότι η ιστορία της πρωταγωνίστριας είναι συγκλονιστική και πολύ δραματική, ενώ ο πρώτος δήλωσε τον ενθουσιασμό του για όσα έχει ετοιμάσει, αλλά επισήμανε πως έχει στα σκαριά και άλλα επαγγελματικά σχέδια.

Οι δηλώσεις του Μανούσου Μανουσάκη και της Αναστασίας Παντούση πριν την πρεμιέρα του Κόκκινου Ποταμιού

«Έχω δεθεί πολύ με αυτόν τον ρόλο», είπε αρχικά η Παντούση και συμπλήρωσε: «Είμαι σε μία ανυπομονησία να δω το πρώτο επεισόδιο και είμαι σε μία αναμονή να δω τα επεισόδια και τα σενάρια που έρχονται».

Ο Μανούσος Μανουσάκης σχολίασε: «Είμαστε μία ομάδα που αν δεν είναι ερωτευμένοι όλοι με όλους δεν μπορεί να αποδώσει, δεν γίνεται. Είναι σα να κάνουμε την πρώτη μας δουλειά, μετά τη σχολή κινηματογράφου», τόνισε.

«Αυτή τη στιγμή μιλάμε με τον ΑΝΤ1 για το Τμήμα Ηθών, που κι αυτό είναι μία συγκινητική αναβίωση. Ήδη έχουμε αρχίσει κι επεξεργαζόμαστε χαρακτήρες, ιστορίες». Αναμένουμε, λοιπόν, περισσότερα νέα. Μείνετε συντονισμένοι», κατέληξε.

Οι αποκαλύψεις του Όμηρου Πουλάκη για την σειρά

Υψηλών αξιώσεων ηθοποιός, ο Όμηρος Πουλάκης έχει διαγράψει σημαντική πορεία τόσο στη μικρή και μεγάλη οθόνη όσο και στο θέατρο. Απόλυτα συνειδητοποιημένος για τα θέλω του, κάνει με προσοχή τις καλλιτεχνικές του επιλογές.

Φέτος, μετά από αρκετά χρόνια απουσίας, ενέδωσε τηλεοπτικά στο «Κόκκινο ποτάμι: Η συνέχεια» του OPEN (δείτε εδώ αναλυτικά το εντυπωσιακό καστ της σειράς) όπου υποδύεται τον γιατρό Δημοσθένη Μαντά, η διαδρομή του οποίου θα διασταυρωθεί με εκείνη της Ιφιγένειας.

Από την Κωνσταντίνα Γαρνέλη

Ενδίδετε στην τηλεόραση σχεδόν ανά… πενταετία. Ποιο ήταν το κίνητρο στο «Κόκκινο ποτάμι»;

«Ηταν μια πολύ ευχάριστη συγκυρία και μια παραγωγή που σκηνοθετείται από τον Μανούσο Μανουσάκη, του οποίου το όνομα τα τελευταία 30 χρόνια έχει βαθμό συνύπαρξης με την τηλεόραση. Αυτό είναι το πιο σημαντικό κίνητρο. Από εκεί και πέρα υπήρχαν κι άλλοι προσωπικοί λόγοι. Ύστερα από 19 χρόνια που δουλεύω επαγγελματικά στο θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση, αισθάνθηκα ότι έκλεισε ένας κύκλος όπου πατάω πλέον στα πόδια μου ως προς την τέχνη της υποκριτικής. Το να κάνω μια σειρά ήταν κάτι που θα μου έδινε χαρά και την αίσθηση της δημιουργικότητας. Οι υπόλοιποι συντελεστές και εκ προοιμίου κι εκ των υστέρων αναφάνηκαν. Είναι μια ωραία συνθήκη κι ένας επίσης ωραίος συνδυασμός ευοίωνων παραγόντων».

Είχατε παρακολουθήσει τον πρώτο κύκλο; Γνωρίζατε τους κεντρικούς χαρακτήρες;

«Την είχα παρακολουθήσει περιστασιακά κι όχι συστηματικά, κάτι που συνέβη εκ των υστέρων
για να έχω μια γενικότερη εικόνα. Η αλήθεια είναι ότι εξακολουθώ να τη μελετώ».

Ο δεύτερος κύκλος ξεκινά από τον Μάιο του 1919 με τη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού;

«Πράγματι, σε ό,τι αφορά το ιστορικό πλαίσιο της σειράς εκτυλίσσεται την αμέσως επόμενη ημέρα από το φινάλε του πρώτου κύκλου. Είναι πολλά τα ιστορικά γεγονότα τα οποία θα βιώσουμε και θα φτάσουμε μέχρι την καταστροφή της Σμύρνης και την ανταλλαγή των ελληνοτουρκικών πληθυσμών του 1923».

Όμηρος Πουλάκης Κόκκινο Ποτάμι

Ο ήρωάς σας ο Δημοσθένης Μαντάς είναι γιατρός στη Θεσσαλονίκη. Πείτε μας γι’ αυτόν.

«Γεννήθηκε και σπούδασε γενικός παθολόγος στην Αθήνα. Πέρα από μια ισχυρή επαγγελματική δράση στην ιατρική και την ευρύτερη αγάπη στο επάγγελμά του, έχει και μια κοινωνική ακτιβιστική δράση με τους πρόσφυγες που καταφθάνουν στη Θεσσαλονίκη. Βοηθάει εθελοντικά στις δομές των λοιμοκαθαρτηρίων και η διαδρομή του συναντιέται με αυτή της Ιφιγένειας και των άλλων ηρώων».

Μέχρι να έρθουν οι πρόσφυγες από τον Πόντο και να γνωρίσει την Ιφιγένεια, είχε καταλάβει ο Δημοσθένης το δράμα σε όλη του τη διάσταση;

«Το πεδίο του παρελθόντος του ήρωα το επεξεργάζομαι και θα το επεξεργάζομαι μέχρι το τέλος της σειράς. Ως γενική αρχή, θα έλεγα ότι κανένα πλάσμα δεν μπορεί να καταλάβει την έκταση της ιστορικής περιόδου μέσα στην οποία ζει».

Ποια είναι η αντίδραση των κατοίκων με την άφιξη των προσφύγων;

«Το μεγαλύτερο μέρος του συνόλου της κοινωνίας ήταν επιθετικό στην έλευσή τους κι αυτό
είναι καταγεγραμμένο γεγονός στην “Έξοδο”, ένα έργο του Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών το οποίο κι αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή προσωπικών μαρτυριών των προσφύγων της Μικράς Ασίας και του Πόντου».

Η πρώτη συνάντηση του Δημοσθένη με την Ιφιγένεια γίνεται στο νοσοκομείο;

«Ναι. Έχει φτάσει στη Θεσσαλονίκη. Έχει μαζί της το παιδί της το οποίο είναι άρρωστο κι εκείνος το φροντίζει όπως και όλους τους άλλους πρόσφυγες».

Όμηρος Πουλάκης open

Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που έλκουν το ενδιαφέρον του Δημοσθένη στο πρόσωπό της;

«Είναι κάτι που θα δείτε στην οθόνη γιατί έχει πραγματικά ενδιαφέρον το πώς χτίζεται η σχέση των δύο αυτών ανθρώπων και έχει μια όμορφη δυναμική. Κάθε ουσιαστική προσέγγιση γίνεται βήμα-βήμα και είναι ενδιαφέρουσα η αντίφαση με τα όσα συμβαίνουν γύρω τους. Θεωρώ ότι η πιο λεπτομερής περιγραφή της σειράς βλάπτει την προσμονή. Το βλέπω και ο ίδιος όταν περιμένω το σενάριο για να δω τι θα γίνει μετά. Γνωρίζω ότι οι ήρωες θα ζήσουν το μικρό και το μεγάλο δράμα της ιστορίας συνδυαστικά με πρόσωπα της πρώτης σεζόν και με νέα της δεύτερης που θα έχουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη. Η πλοκή είναι κορυφαίας σημασίας σε μια σειρά που προβάλλεται μία ολόκληρη χρονιά, οπότε είναι καλό να μην αποκαλύπτεται».

Ωστόσο είναι γεγονός ότι Δημοσθένης παίρνει την απόφαση να πάει μαζί με την Ιφιγένεια στην πατρίδα της για να ψάξει την οικογένειά της.

«Όταν έναν άνθρωπο για οποιοδήποτε λόγο θέλεις να τον στηρίζεις και να τον βοηθήσεις κόντρα στον ίδιο σου τον εαυτό και όταν όλη αυτή η διαδικασία εμφορείται από εκείνο που θα λέγαμε πάθος με τις πολλαπλές έννοιες της λέξης, δεν υπάρχουν εμπόδια και σύνορα. Ειδικά σε ιστορίες τέτοιων περιεχομένων».

Είναι λοιπόν ένας άνθρωπος με βαθύ το αίσθημα του καθήκοντος κι έντονο συναισθηματικό κόσμο.

«Κανείς δεν είναι απόλυτα καλός ή κακός. Τα νήματα του καλού και του κακού συνυφαίνονται με τους ανθρώπους που παράγουν τα διλήμματα και την ηθική κρίση. Και συχνά ένα έργο της τέχνης, γιατί μια σειρά είναι έργο τέχνης, η πορεία και η οντότητα του ήρωα επηρεάζεται από τις τοποθετήσεις των δημιουργών».

Υπάρχει και η Αγγελική. Με τον Δημοσθένη γνωρίζονται από τα φοιτητικά χρόνια, οπότε είχαν σχέση, και όπως φαίνεται ότι δεν τον έχει ξεπεράσει.

«Η Αγγελική, την οποία υποδύεται η Μαρία Παπαφωτίου, και είναι μια νέα συνεργασία που επίσης χαίρομαι πολύ. Είναι γιατρός, κι ένα πρόσωπο με το οποίο ο Δημοσθένης αντιμετωπίζει πολλά ζητήματα λόγω κακής διαχείρισης διοικητικών θεμάτων γύρω από το θέμα των προσφύγων. Είναι μια σχέση σημαντική για τον ήρωα και για το σύνολο της σειράς. Αναδεύεται όντως κι αυτή η πιθανότητα να είχαν κάτι μεταξύ τους».

Πάντως, ο έρωτας της Ιφιγένειας και του Δημοσθένη θα γεννηθεί κυριολεκτικά μέσα στις στάχτες.

«Πράγματι κι αυτός είναι ένας πολύ ενδιαφέρον παραλληλισμός».

Το να μεταφέρει κανείς τα πάθη των ηρώων που αν και πλάσματα μυθοπλασίας, δρουν σε ένα ιστορικό πλαίσιο, είναι μια ισχυρά βιωματική εμπειρία;

«Η προσέγγιση, η ενσωμάτωση, η αφήγηση και η αναπαράσταση παθών, ιστορικών ή μη, είναι πολύ ισχυρή διαδικασία και την κάνω πάντα με χαρά παρά το γεγονός ότι είναι επώδυνη. Οταν το περιεχόμενο έχει ιστορική βαρύτητα, υπάρχουν κάποιες ιδιαίτερες αποχρώσεις γιατί συνειδητοποιείς άμεσα ότι πραγματικοί άνθρωποι με ονόματα πόνεσαν, έζησαν τη φρίκη του πολέμου και του παραλογισμού. Ενα πρόσωπο της προσωπικής μου μυθολογίας, που είναι στα βάθη της ψυχής μου, ο παππούς μου, ήταν πρόσφυγας από τη Σμύρνη και είχε έρθει στην Ελλάδα μικρό παιδί μετά την καταστροφή.

Αυτό σε κάποιο βαθμό όντως με επηρεάζει συναισθηματικά με έναν ιδιότυπο τρόπο. Και μάλιστα ο παππούς είχε μείνει με τον αδελφό του στο Χατζηκυριάκειο όπου είχαμε γύρισμα. Ηταν κάτι που έμαθα κατά τη διάρκεια των λήψεων από έναν συγγενή. Αυτή η πληροφορία επέδρασε μέσα μου κι αναμοχλεύτηκαν μνήμες, συναισθήματα, εντυπώσεις για πιθανά βιώματα. Το ιστορικό βίωμα μέσα από τη σχέση των γενεών διαπερνάει τον ορίζοντα της ανθρώπινης ζωής. Ενας αιώνας φαίνεται αιωνιότητα, αλλά μπορεί να είναι μια στιγμή».

Εκτός όμως από τη σειρά, θα σας απολαύσουμε και φέτος στο θέατρο.

«Οντως, θα είμαι στο θέατρο Σημείο για δεύτερη χρονιά κι αυτό για μένα είναι μεγάλη χαρά, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Αλέξανδρου Διαμαντή με τον “Ντον Ζουάν” του Μολιέρου και τις Μάνια Παπαδημητρίου και Δανάη Παπουτσή επί σκηνής. Επαναλαμβάνουμε επίσης τη θεατρική μεταφορά της κορυφαίας γαλλοϊαπωνικής ταινίας “Χιροσίμα, αγάπη μου” (Hiroshima mon amour, 1959) σε σκηνοθεσία και δραματουργία Νίκου Διαμαντή στην οποία παίζουμε με τους Ιωάννα Μακρή, Λητώ Μεσσήνη και Βαγγέλη Ρόκκο, ενώ στις αρχές του 2023 θα ανεβάσουμε τον “Γλάρο” του Τσέχωφ».

Περισσότερα στο TV24 που κυκλοφορεί σε όλα τα περίπτερα σήμερα (29/9) μόνο με 1,50 ευρώ!

Δείτε επίσης στο tv-24.gr:

Το Κόκκινο Ποτάμι: Θλίψη για την Ιφιγένεια - Χαροπαλεύει ο...

Το Κόκκινο Ποτάμι: Πρεμιέρα για τον δεύτερο κύκλο - Οι ηθοποιοί και οι χαρακτήρες της σειράς