Μπρούσκο: Η Βασιλική στο πλευρό της Μελίνας
Πικραμένη η Μελίνα με τη στάση του Ματθαίου αλλά και του Αχιλλέα στο θέμα της δουλειάς της, αποφασίζει να φύγει παίρνοντας μαζί τα δύο παιδιά της. Ετσι, σε κατάσταση εγκυμοσύνης φτάνει στα Χανιά.
Το ταξίδι της στα Χανιά αλλά και η εγκατάστασή της εκεί γίνεται με την πολύτιμη βοήθεια του Σήφη. Αυτός βρήκε το σπίτι, το επίπλωσε, έκανε όλες τις προμήθειες και της στέλνει τη Γεσθημανή να τη βοηθήσει με τα παιδιά στην αρχή ώσπου να βρει μια έμπιστη γυναίκα.
Στο μεταξύ, ο Αχιλλέας που βρίσκεται σε κακή κατάσταση, ανησυχεί και τηλεφωνεί στη Βασιλική όπου της ζητάει τη βοήθειά της: «Βασιλική, σε παρακαλώ να την προσέχεις, είναι έγκυος. Θέλω να κάνει μια προσπάθεια να της αλλάξεις μυαλά», της λέει και η Βασιλική του απαντάει θετικά: «Εννοείται, Αχιλλέα μου. Τα ’χω χαμένα τώρα κι εγώ».
Φορτισμένη η Βασιλική πηγαίνει στο σπίτι που έχει νοικιάσει η Μελίνα προκειμένου να τη μεταπείσει. Η Μελίνα εκείνη την ώρα κάνει δουλειές, σηκώνει τις βαλίτσες και τακτοποιεί πράγματα. Η Βασιλική έξαλλη της επιτίθεται λεκτικά: «Είσαι τελείως τρελή, κοπέλα μου; Πακετάρουμε τα πάντα και γυρνάς από στην Κύπρο», της λέει επιτακτικά. Η Μελίνα όμως δεν θέλει ν’ ακούσει κουβέντα ακόμα κι από τη φίλη της: «Βασιλική, παράτα με», της λέει και της εξηγεί τι έχει συμβεί και γιατί είναι τόσο πολύ θυμωμένη και απογοητευμένη από τη ζωή της στην Κύπρο και από τη στάση του Αχιλλέα. Οση ώρα τής εξιστορεί αυτά που έχουν προηγηθεί με τον Αχιλλέα, η Μελίνα βρίσκεται σε ένταση και στο τέλος ρωτάει τη φίλη της: «Τι έχεις να πεις;». Η Βασιλική όμως την κοιτάζει έντρομη, βλέπει σταγόνες αίμα και με όση ψυχραιμία τής μένει, λέει στη Μελίνα: «Κάτσε σε μια καρέκλα αμέσως, έχεις αιμορραγία». Η Μελίνα κοιτάζει με φόβο και μόλις που προλαβαίνει να πει: «Θεέ μου!».
Η Βασιλική τρελαίνεται, τη βοηθάει να ξαπλώσει και αμέσως τηλεφωνεί στις πρώτες βοήθεια να στείλουν ασθενοφόρο. Η Μελίνα είναι ξαπλωμένη και τρομαγμένη. Το μόνο που ψιθυρίζει είναι: «Βοήθεια, χάνω το παιδί μου»!
Στη συνέχεια, σε πανικό λέει στη Βασιλική να τηλεφωνήσει στον Σήφη και η Μελίνα προσθέτει: «Πάρε τη Γεσθημανή να κάτσει εδώ με τα παιδιά, αλλιώς θα με μεταφέρουν μόνη μου και θα μείνεις εσύ εδώ». Η κοπέλα βρίσκεται σε κακή κατάσταση, σωματική και ψυχική, και κλαίει συνέχεια. Ετσι τη βρίσκουν η Γεσθημανή και ο Σήφης που τρέχει κοντά της με αγωνία: «Μελίνα, τι έπαθες;», της λέει κι εκείνη συνεχίζει να κλαίει με λυγμούς. Η Βασιλική του απαντάει: «Σου είπα και στο τηλέφωνο Σήφη, δεν ξέρουμε τι είναι, έχει πάντως αιμορραγία και έχουμε καλέσει ασθενοφόρο». Ο Σήφης προσπαθεί να τους δώσει κουράγιο: «Θα έρθω κι εγώ μαζί. Μη φοβάσαι», της λέει, αλλά η Μελίνα έχει άλλη άποψη: «Οχι, σε παρακαλώ μην έρθεις. Καλύτερα να κάτσεις εδώ με τη Γεσθημανή και τα παιδιά».
Την ίδια στιγμή φτάνει και το ασθενοφόρο και οι νοσοκόμοι βάζουν τη Μελίνα στο φορείο και μαζί της μπαίνει στο ασθενοφόρο και η Βασιλική, η οποία κοιτάζει τον Σήφη και του λέει ότι μόλις φτάσουν και δουν τι συμβαίνει θα τους ενημερώσει.
Η Μελίνα φτάνει στο νοσοκομείο και αμέσως την παίρνουν στο χειρουργείο, ενώ η Βασιλική έξω περιμένει με μεγάλη αγωνία. Την ίδια αγωνία έχει και ο Σήφης, ο οποίος μη έχοντας νέα τηλεφωνεί στη Βασιλική: «Ελα Σήφη, δεν ξέρω. Μόλις την πήρανε. Οχι, δεν ξέρω αν απέβαλε. Είμαι εγώ εδώ, εσύ κάτσε εκεί και θα σε ειδοποιήσω», του λέει η κοπέλα και συνεχίζει να πηγαινοέρχεται στο διάδρομο του νοσοκομείο, μέχρι που βγαίνει ένας γιατρός και της λέει ό,τι πιο δυσάρεστο μπορούσε ν’ ακούσει: «Η Μελίνα απέβαλε, έχασε το μωρό της!».
Η Βασιλική βάζει τα κλάματα και τηλεφωνεί στον Αχιλλέα: «Αχιλλέα μου, θέλω να είσαι ψύχραιμος», του λέει και του αναγγέλλει τα δυσάρεστα. Ο Αχιλλέας λυγίζει, από το στόμα μου βγαίνει μόνο μια κραυγή: «Οχι, όχι!» και αρχίζει να κλαίει κι αυτός.
Η Μελίνα μεταφέρεται ναρκωμένη στο νοσοκομείο και δίπλα της είναι η Βασιλική. Μόλις η κοπέλα ανοίγει τα μάτια της, δεν ξέρει τι έχει συμβεί και κοιτάζει τη φίλη της με αγωνία στα μάτια: «Εχασα το μωρό μου;», τη ρωτάει και η Βασιλική δεν μπορεί να κρατήσει τα δάκρυά της: «Ναι, Μελίνα μου, απέβαλες. Ειδοποίησα τον Αχιλλέα, έπρεπε να ξέρει και δεν με νοιάζει αν σκοτωθούμε».