Προδοσίες: Η Ζωή ζητά τη βοήθεια του Αντρέι

Η Ζωή είναι αποφασισμένη να πάρει ό,τι υπάρχει στη θυρίδα της Λουίζας, με σκοπό να το παραδώσει στα χέρια του Ανδρέα, του Στέφανου και του Αρη. Την επόμενη μέρα, η κοπέλα πηγαίνει στην τράπεζα και αδειάζει τη θυρίδα της Λουίζας όπου είχε κάποια παλιά κοσμήματα, άλλα μικροπράγματα, μερικές λίρες, ένα αγαλματάκι αλλά κι ένα φάκελο αρκετά φουσκωμένο που στη μια πλευρά γράφει: «Οταν είναι ώρα, να τα δώσω στη Ζωή...». Ο Αντρέι δείχνει να παραξενεύεται. Στη συνέχεια, οι δυο τους πηγαίνουν στην κρυψώνα και ανοίγουν το φάκελο όπου σκορπίζονται γράμματα, φωτογραφίες κι ένα απλό αλλά ακριβό κόσμημα. Εχει περασμένη μια ταμπελίτσα που γράφει «για τη Ζωή». Η κοπέλα συγκινείται και το φοράει. «Δεν θα το βγάλω ποτέ», ψελλίζει και αρχίζει να διαβάζει κάποια γράμματα. Ενα από αυτά, όμως, της κεντρίζει ιδιαίτερα την προσοχή: «Λυπάμαι που ο άντρας σου σ’ αντιμετώπισε έτσι. Σ’ ευχαριστώ που δεν έμαθε για μένα. Θα σου το χρωστάω. Σ’ ένα μήνα παντρεύομαι. Θα θυμάμαι όμως τις στιγμές που έζησα μαζί σου. Τίμος». Η Ζωή σοκάρεται και μονολογεί: «Αλήτης ήσουν πάντα. Φαινόσουν». Εκείνη τη στιγμή ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο Αντρέι ο οποίος τη ρωτά τι συνέβη και είναι σ’ αυτή τη κατάσταση. «Ξέρεις για ποιον κατέστρεψε τη ζωή της η Λουίζα; Για τον Παυλίδη. Φεύγουμε για Λευκωσία. Πρέπει να δω τον καπετάνιο», λέει η Ζωή.
Ο Αντρέι προσπαθεί να ηρεμήσει τη Ζωή η οποία είναι έξαλλη και του εξηγεί ότι πολλές φορές η Λουίζα προσπάθησε να της εκμυστηρευτεί το μυστικό της αλλά δεν τα κατάφερε. «Υπάρχει κάτι που μένει θαμμένο χρόνια. Ο Παυλίδης δεν θα ’θελε με τίποτα να βγει στην επιφάνεια. Δεν θα σου πω, αλλά κάποια στιγμή, αν δεν φανερωθεί τώρα, θα το μάθεις», της είχε πει η γυναίκα. Και απ’ ό,τι φαίνεται έφτασε αυτή η στιγμή... Τότε η Ζωή του ζητά να τη βοηθήσει να συναντήσει τον Ανδρέα για να του παραδώσει το υλικό που έκρυβε η πρώην σύζυγός του στη θυρίδα, το οποίο αποκαλύπτει μια μεγάλη προδοσία. «Η Λουίζα ήθελε να φανερωθούν αλλά η ίδια δίσταζε. Διάλεξε εμένα να το κάνω και δεν σκοπεύω να την προδώσω κι ας μη βρίσκεται στη ζωή...».