Θα μπορούσατε να φανταστείτε καλύτερη επιλογή από τη Δανάη Μιχαλάκη για τον ρόλο της Δρόσως; Η ηθοποιός πρωταγωνιστεί εδώ και τρία χρόνια στη δραματική σειρά εποχής του ΑΝΤ1 «Αγριες μέλισσες» κι έχει κερδίσει από την πρώτη στιγμή τον θαυμασμό του κοινού τόσο με την ερμηνεία της όσο και με την πανέμορφη χροιά της φωνής της.

Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό «ΥOU» και λίγο πριν η σειρά γράψει το μεγάλο φινάλε, μίλησε για όλους και για όλα και κυρίως για το τι μέλλει γενέσθαι με τη Δρόσω και τον Κωνσταντή (δείτε εδώ το συγκλονιστικό φινάλε της Δρόσως).

Από την Τζώρτζια Συρίχα

Οι αποκαλύψεις της Δανάης Μιχαλάκη για τις Άγριες Μέλισσες

Γιατί πιστεύεις ότι σε αγαπάνε τόσο πολύ οι φίλοι σου;

«Γιατί τους κάνω και γελάνε, έχω µια δόση τρέλας... Είµαι ο εαυτός µου και αυτό τους αρέσει. Επιλέγω πολύ προσεκτικά σε ποιους ανθρώπους θα ανοιχτώ και ποιους θα εµπιστευτώ για να πω για τα “σκοτάδια” µου και τις ανησυχίες µου».

Θα έπαιρνες ακόµα και 10 κιλά για έναν ρόλο;

«Εύκολα... Δεν θα είχα πρόβληµα».

Δανάη Μιχαλάκη Άγριες Μέλισσες

Ο µπαµπάς ηθοποιός, η µαµά δασκάλα µπαλέτου, στην οικογένειά σας µόνο ο αδελφός σου τελικά ξέφυγε από το καλλιτεχνικό µικρόβιο...

«Γίνεται να ξεφύγεις από τα καλλιτεχνικά µονοπάτια σε µια τέτοια οικογένεια; Ακόµα και ο αδελφός µου, όπως λες, που ασχολείται µε τα ξενοδοχειακά τώρα, παλαιότερα είχε καταπιαστεί µε τη µουσική. Οσο για το δικό µου πεπρωµένο, σίγουρα ήταν µονόδροµος. Στόχευα πάντα στην υποκριτική και εάν έκανα στο µεσοδιάστηµα κάποιες άλλες δουλειές τις έκανα µόνο για να ζήσω. Την πρώτη µου δουλειά σαν σερβιτόρα στη Σύρο την έπιασα σε ηλικία 15 χρόνων, γιατί ήθελα να είµαι ανεξάρτητη, να έχω τα δικά µου χρήµατα χωρίς να επιβαρύνω τους γονείς µου».

Οταν αποφάσισες να πας στη δραµατική σχολή ήξερες ότι ο δρόµος αυτός δεν θα είναι εύκολος;

«Ναι, το ήξερα, αλλά παρ’ όλα αυτά επέµεινα γιατί είµαι λίγο ξεροκέφαλη».

Υπήρξαν στιγµές που έπειτα από απανωτές αρνήσεις σε οντισιόν είπες «δεν αντέχω άλλο»;

«Φυσικά. Σε αυτή τη φάση µε βρήκαν οι “Αγριες µέλισσες”. Είχα φτάσει σε ένα σηµείο που έπρεπε κάτι να κάνω και είχα κουραστεί να δουλεύω περισσότερο από 10 χρόνια σαν σερβιτόρα. Ηθελα κάτι πιο σίγουρο, να µην µε αγχώνει – παρ’ όλα αυτά, το άγχος υπάρχει και στην υποκριτική».

Πώς ένιωσες τη στιγµή που σε πήραν τηλέφωνο από τις «Μέλισσες»;

«Μου είχαν στείλει µήνυµα στο facebook και το είδα τυχαία γιατί είχε πάει στα spam. Συνέβησαν, όµως, πολλά καρµικά µε τις “Μέλισσες”. Ενα από αυτά ήταν όταν στη δεύτερη οντισιόν µού ζήτησε η casting director Μιράντα Ρωσταντή να ερµηνεύσω το “Καίγοµαι και σιγολιώνω” που το τραγουδούσα συνεχώς για έναν µήνα, ακόµα και τη µέρα που πήγα στην οντισιόν και είχα µια... γενναία αναµονή!».

Οταν σου είπαν ότι πήρες τον πρωταγωνιστικό ρόλο πώς ένιωσες;

«Με είχαν προσλάβει, µε καλωσόριζαν και µου έλεγαν “συγχαρητήρια” και δεν το είχα καταλάβει... Μάλλον επειδή ήµουν σε αυτή τη “φούσκα”, είχα στο µυαλό µου ότι δεν θα µε πάρουν και δεν άκουγα. Με είχαν προσλάβει από τη δεύτερη οντισιόν και εγώ τους έλεγα “θα περιµένω να µε ενηµερώσετε”... Το συνειδητοποίησα πια όταν µου τηλεφώνησε η βοηθός σκηνοθέτη για να µου στείλει τα πρώτα σενάρια και να µε ενηµερώσει για την πρώτη µας συνάντηση».

Οι «Αγριες µέλισσες» είναι η τηλεοπτική σου αφετηρία;

«Είχα κάνει άλλα δύο guests, στο “Εθνική Ελλάδος” και στο “Για πάντα παιδιά”, αλλά οι “Αγριες µέλισσες” είναι ένα µεγάλο σχολείο. Μοιάζει σαν να έχω φοιτήσει άλλα τρία χρόνια στη δραµατική σχολή. Ολοι αυτοί οι σηµαντικοί άνθρωποι που συνάντησα µπροστά και πίσω από τις κάµερες µε βοήθησαν πολύ και ακόµα άγγιξα ένα άλλο κοµµάτι, το δράµα, γιατί στη σχολή είχα κάνει περισσότερο κωµικούς ρόλους. Ξαφνικά, λοιπόν, όταν βρέθηκα µε δραµατικό ρόλο, αγχώθηκα περισσότερο και είπα “τώρα τι κάνουµε;”. Τις ανησυχίες µου φυσικά αυτές τις είχα εκφράσει και στον Λευτέρη Χαρίτο».

Πώς περνάτε στα backstage;

«Γελάµε απίστευτα. Ακόµα και την ώρα µιας δραµατικής σκηνής µπορεί να µας πιάσει νευρικό γέλιο... Εχουµε δεθεί οι ηθοποιοί µεταξύ µας τόσο πολύ που τώρα πια τους αποκαλώ όλους “οικογένεια”, ενώ µε κάποιους έχω έρθει πιο κοντά».

Σκέφτεσαι πώς θα είσαι την τελευταία µέρα;

«Δεν θέλω να το σκέφτοµαι καθόλου. Πιστεύω ότι θα ρίξω πολύ κλάµα και εγώ αλλά και οι άλλοι...».

Αγχώνεσαι τι θα κάνεις µετά την επιτυχία στις «Αγριες µέλισσες»;

«Όχι, καθόλου. Γενικότερα όταν ασχολήθηκα µε αυτό το επάγγελµα είπα στον εαυτό µου ότι δεν θα του επιτρέψω να αγχωθεί -γιατί το άγχος και η ανασφάλεια είναι µέρος της δουλειάς µας- κι αν χρειαστεί να κάνω και κάτι άλλο θα το κάνω».

Τα fan clubs «Δρόσως-Κωνσταντή» «φωνάζουν» για ένα αίσιο τέλος σε αυτή την εκρηκτική σχέση... Θα παντρευτείτε µε τον «Κωνσταντή»;

«Πιστεύω ότι η Δρόσω µε τον Κωνσταντή θα παντρευτούν, αυτοί οι δύο είναι ένα... Εχουν περάσει πολλά και θα βρουν την ευτυχία τους...».

Δανάη Μιχαλάκη Άγριες Μέλισσες

Στον δρόµο όταν σε φωνάζουν «Δρόσω» γυρνάς;

«Ασυναίσθητα γυρνάω... Τρία χρόνια µε ξέρουν µε αυτό το όνοµα, γίνεται να µη µε φωνάζει ο κόσµος έτσι; Ζω καθηµερινά πολλές συγκινητικές αντιδράσεις είτε στον δρόµο είτε στα social».

Φέτος, όµως, γνωρίζεις µεγάλη επιτυχία και στο θέατρο. Με έναν κόντρα ρόλο από τις «Μέλισσες», στο «Σεσουάρ για δολοφόνους», στο «Λαµπέτη»…

«Φέτος ήταν µια καλύτερη χρονιά για όλο το θέατρο. Περνάµε κι εκεί πολύ όµορφα µε όλα τα παιδιά. Ο κόσµος είχε ανάγκη να γελάσει µετά την καραντίνα και την πανδηµία. Σε αυτή, µάλιστα, την παράσταση, όπου συµµετέχει και το κοινό που βγάζει διαφορετικό δολοφόνο κάθε φορά, υπάρχει και µια σχέση θεατή-ηθοποιού».

Στη ζωή σου είσαι τόσο ήρεµη όσο φαίνεσαι;

«Ναι, όµως δεν ήµουν πάντα έτσι, έγινα. Κάποτε µε ενοχλούσε και χαλιόµουν µε το παραµικρό, νευρίαζα εύκολα. Στην εφηβεία µου ήµουν “άγριο νιάτο”. Μόλις κατάλαβα ότι αυτό µε ενοχλούσε, προσπάθησα να το βελτιώσω και το κατάφερα, έγινα “ήρεµη δύναµη”. Τώρα δεν µε απασχολεί τίποτα. Οταν είσαι καλά µέσα σου, βγαίνει και προς τα έξω».

Ποιο είναι το βασικό συστατικό για να πετύχει µια σχέση ανάµεσα σε δύο ανθρώπους που κάνουν το ίδιο επάγγελµα, όπως εσύ µε τον άντρα σου Γιώργο Παπαγεωργίου;

«Η ειλικρίνεια και να βρίσκεται ο ένας δίπλα στον άλλον».

Θα συνεργαζόσουν ποτέ µε τον Γιώργο;

«Ναι, γιατί όχι; Θα έκανα µουσική παράσταση µαζί του, αλλά ακόµα δεν έχει έρθει εκείνη η στιγµή».