Ένας φίλος ήρθε απόψε απ' τα παλιά . Ο Δημοσθένης, φίλος και συναγωνιστής του Μενέλαου από την εποχή του Πολυτεχνείου, ξαναβρίσκεται τυχαία μαζί του και έτσι ο Μενέλαος έχει την ευκαιρία να κάνει πράγματα που αγαπάει και που, λόγω των "αριστοκρατικών" γούστων της Αλεξάνδρας, έχει στερηθεί -να βγει σε ένα κουτουκάκι, να πάει σε μια μπουάτ ή σε ένα ρεμπετάδικο και να γυρίσει σπίτι ξημερώματα. Την πρώτη φορά η Αλεξάνδρα το δέχεται αδιαμαρτύρητα, τη δεύτερη το ίδιο, όταν όμως αυτό αρχίζει να επαναλαμβάνεται, αντιδρά και του απαγορεύει να το ξανακάνει. Κι αυτή η απαγόρευση είναι που κάνει τον αριστερών πεποιθήσεων Μενέλαο να επαναστατήσει και να διεκδικήσει το δικαίωμά του στη διασκέδαση ελεύθερα, ακόμα κι αν η Αλεξάνδρα δε συμφωνεί καθόλου με τα γούστα του. Θα καταφέρει να περάσει το δικό του ή η Αλεξάνδρα δε θα τον αφήσει σε ησυχία; Μάλλον όμως χορεύει καλύτερα όποιος χορεύει τελευταίος...