Από την Τίνα Μεσσαροπούλου Η στιγμή που ο Στέργιος θα πληρώσει για όλα όσα έκανε δεν θα αργήσει να έρθει... και το τίμημα δεν θα είναι μόνο η φυλάκισή του. Αλλωστε, κάποτε όλοι πληρώνουμε για τα λάθη μας αλλά και τον πόνο που προκαλέσαμε στους άλλους κι ένα είναι σίγουρο, ότι ο Στέργιος έκανε πολλούς ανθρώπους να κλάψουν... Ο Στέργιος βρίσκεται σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση μετά τη σύλληψή του. Δεν έχει θελήσει να επικοινωνήσει με κανέναν. Αλλά ο Παύλος έχει ενημερωθεί από τις Αρχές για το τι έχει συμβεί και με τη σειρά του ενημερώνει και την Αγάπη, η οποία δεν γνωρίζει τίποτα και ταράζεται πολύ, ειδικά για το πώς θα αντιδράσει η κόρη τους. Την ίδια στιγμή, οι συνεργοί τού Στέργιου είναι αναστατωμένοι και εκνευρισμένοι μαζί του. «Ο δικός μας στέλνει μηνύματα από ’δω μέσα και απειλεί ότι θα μας κάψει!», λέει ο Βασίλης στον απαγωγέα. «Τι λες ρε; Θα φάει χώμα ο βλάκας! Πώς απειλεί δηλαδή;», ρωτάει ο απαγωγέας. «Θέλει να αλλάξουμε αυτά που είπαμε στην ανάκριση γι’ αυτόν...», συνεχίζει ο Βασίλης. «Αλλιώς τι; Θα μιλήσει για τη ληστεία της Τράπεζας;», υποθέτει, ενώ ο Βασίλης κουνάει το κεφάλι του καταφατικά. Ο απαγωγέας αγριεύει, μαυρίζει το ύφος του και γίνεται πολύ σκληρός. Στο μεταξύ, ο Στέργιος στο κελί του είναι ξαπλωμένος και διαβάζει ένα βιβλίο. Εκείνη τη στιγμή μπαίνει μέσα ο απαγωγέας. Ο Στέργιος του ρίχνει μια ματιά και γυρίζει στο βιβλίο του. «Διαβάζω τώρα... Πήγαινε στο προαύλιο για το διάλειμμά σου και παράτα με… Δεν έχω όρεξη για κουβέντες...», του λέει με πολύ σκληρό ύφος. «Α, ναι; Πες μου τότε... τι τραβάει η όρεξή σου, ε;», τον ειρωνεύεται βγάζοντας σουγιά, πάει κατευθείαν στον Στέργιο και του δίνει μία με τη λάμα στην κοιλιά. Ο Στέργιος φρικάρει και ο τύπος του καρφώνει άλλες δύο φορές το μαχαίρι... Η μπλούζα του Στέργιου γεμίζει αίματα και πέφτει αναίσθητος στο πάτωμα. Αμέσως μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Η κατάστασή του κρίνεται κρίσιμη και μπαίνει στο χειρουργείο. Ο Στέργιος είναι πολύ άσχημα... Οι μαχαιριές που δέχτηκε του χτύπησαν ζωτικά όργανα. Δεν δίνουν πολλές πιθανότητες να τη γλιτώσει. Λίγο αργότερα, ο Στέργιος χάνει τη μάχη με τη ζωή. Η Αγάπη είναι εκεί και ενημερώνεται από το γιατρό, ενώ ο Ορέστης βρίσκεται στο πλευρό της. «Λυπάμαι…», της λέει και φεύγει. «Εφυγε! Ο Στέργιος έφυγε...», λέει καταρρακωμένη στον Ορέστη κλαίγοντας, ενώ εκείνος την παίρνει στην αγκαλιά του να την παρηγορήσει. Το σοκ που προκαλεί η δολοφονία του Στέργιου και ο θάνατός του έχει φέρει την Αγάπη στα όριά της. Δεν ξέρει τι να κάνει, πώς να αντιδράσει και κυρίως αυτό που την προβληματίζει είναι μην τυχόν το μάθει η Λένια, γιατί ξέρει πως η μικρή δεν θα αντέξει το χαμό του πατέρα της. Ετσι, κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να μην πληροφορηθεί η κόρη της το παραμικρό. Ο Ορέστης βρίσκεται συνεχώς στο πλευρό της για να απαλύνει τον πόνο της. Κι εκείνη ανταποκρίνεται θετικά γιατί τον έχει πραγματικά ανάγκη. Ηταν μαζί της από το πρώτο λεπτό που πληροφορήθηκε τα δυσάρεστα. Η κηδεία του Στέργιου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα, αλλά γίνεται και η αιτία για να συναντηθεί η Αγάπη με την υπόλοιπη οικογένειά της. Μπορεί να μη χαίρεται πολύ που βλέπει την Αλίκη και την Ελισάβετ, παρ’ όλα αυτά θα σταθεί δίπλα τους, έστω και για τα μάτια του κόσμου. Πλήθος κόσμος συρρέει αλλά οι περισσότεροι είναι άνθρωποι που έρχονται απλώς για να γλείψουν τον Παύλο και για να συμπαρασταθούν στην οικογένεια. Ο Στέργιος δεν είχε φίλους... μόνο πολλούς εχθρούς. Τραγική φιγούρα η μητέρα του, που δεν μπορεί να πιστέψει το κακό που βρήκε το γιο της. Η εικόνα αυτή κάνει την Αγάπη να χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Αλλά κι ο Παύλος είναι σοκαρισμένος. Μπορεί να μη χώνευε καθόλου τον Στέργιο, να μην ενέκρινε την επιλογή της κόρης του, να τον πέταξε με τις κλωτσιές από την εταιρεία, αλλά δεν παύει να έφυγε ένας άνθρωπος και το τελευταίο πράγμα που επιθυμεί είναι να βλέπει την κόρη του δυστυχισμένη...