ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΙΝΑ ΜΕΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΥ Η μεγάλη στιγμή που όλοι περίμεναν έφτασε... Ο γάμος της Αλίκης και του Παύλου είναι πλέον ένα γεγονός που κανείς δεν μπορεί να αλλάξει, ούτε καν η Αγάπη! Ο Παύλος περιμένει με μεγάλη αγωνία την Αλίκη έξω από την εκκλησία. Μαζί του και ο Αμβρόσιος, με τον οποίο περιμένουν μαζί να έρθει η νύφη. «Είναι από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου, Παύλο… Κλείνει ο κύκλος και γίνεται αυτό που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια…», του εξομολογείται ο Παύλος. Εκείνη την ώρα καταφθάνουν και τα αυτοκίνητα με τη νύφη. Η Αλίκη περπατάει μπροστά με την Ελισάβετ, που κρατάει τη Λένια από το χέρι, πίσω η Αρετή με τον Βαγγέλη, τη Λαμπρινή και τη Φιλιώ... Ο Παύλος κοιτάζει την Αλίκη με αγάπη κι εκείνη με τη σειρά της του ανταποδίδει τη ματιά. Στη συνέχεια, ο Παύλος τη φιλάει σταυρωτά και της δίνει την ανθοδέσμη. Τον πιάνει αυτή αγκαζέ και προχωράει μπροστά ο Αμβρόσιος, πίσω του ο Παύλος και η Αλίκη κι ακολουθούν όλοι οι άλλοι για να μπουν στην εκκλησία. Εκείνη την ώρα, στην είσοδο του μοναστηριού φτάνει η Αγάπη. Κοιτάζει από μακριά τους άλλους που δεν την έχουν δει και περιμένει. Το μυστήριο ξεκινάει. Ο Αμβρόσιος πιάνει τα χέρια του Παύλου και της Αλίκης και τα ενώνει. Μετά παίρνει τα στέφανα από το Ευαγγέλιο, τα σταυρώνει τρεις φορές πάνω στο Ευαγγέλιο και λέει: «Στέφεται ο δούλος του Θεού Παύλος, τη δούλη του Θεού Αλίκη, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...». Από μια γωνία η Αγάπη παρακολουθεί τα πάντα... Από τα μάτια της κυλάνε δάκρυα. Ο Αμβρόσιος τοποθετεί τα στέφανα στα κεφάλια τους και η Αρετή τα παίρνει και τα σταυρώνει στα κεφάλια τους τρεις φορές. Οσο η Αρετή σταυρώνει τα στέφανα, ο Παύλος και η Αλίκη κοιτάζονται και ετοιμάζονται για το χορό του Ησαΐα. Η ευτυχία είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους. Την ίδια στιγμή, στο προαύλιο η Αγάπη προχωρεί προς την έξοδο με δάκρυα στα μάτια της, ενώ δεν προλαβαίνει να μπει στο αυτοκίνητό της και ξεσπάει σε λυγμούς.